Jij bent onschuldig!

Lief mens,

Het is zo verleidelijk om je te laten meesleuren door misplaatste gevoelens van schuld die het ego zo graag gebruikt om een oude ‘situatie’ te compenseren, of te willen ‘herschrijven’. Een doel van het ego wat trouwens totaal onmogelijk is en je alleen maar meer en meer meetrekt in een geul van verdriet en verwarring.
En ik moet je zeggen; wat heb ik daar in mijn eigen leven een last van gehad.

Want hoe je het ook wendt of keert; en dat geldt ook voor mijn leven en voor ons allen; in alle beslissingen die ík ooit heb genomen, die jíj ooit hebt genomen hebben wij op dat moment getracht onze beste, onze ‘hoogste’ keuze te maken; afgestemd op het bewustzijn wat jij en ik bezaten, op dát specifieke moment.
Ik kón op dat moment gewoon geen betere, andere keuze maken; anders had de realiteit zich zeer zeker anders laten zien en hád ik een andere keuze gemaakt.

Later zag ik pas hoe hard ik naar mezelf was. Een zin die me op een dag diep trof, en het was alsof er iemand naast mij stond en mij die vraag stelde, ook al was ik alleen in de kamer: 'John, hoe lang ga je jezelf nog straffen?'

Nog steeds was ik blijkbaar in gevecht met de realiteit; en dat is een ongelijke strijd die ik altijd verlies; dat schiet niet op.
Zodra het inzicht tot mij doorgedrongen is dat mijn ego schuldgevoelens gebruikt om de realiteit naar zijn hand te zetten (iets wat dus totaal onzinnig en onmogelijk is) zal ik niet langer deze schuldgevoelens volgen.

Maar hoe dan verder?
In de plaats daarvan (en dat vraagt meer moed) word ik opgeroepen om in al mijn gebrokenheid en kleinheid naar dat Grote te gaan; en te kunnen en mógen zeggen: Moeder, Vader, of hoe jij het ook wil noemen: hier ben ik in al mijn tekortkomingen, in al mijn zwakheden, maar ook in alle oprechtheid : ik kan niet meer zijn dan ik ben ; ik wil vrede sluiten met mijn klein menselijkheid, beseffend dat heel mijn weg slechts een leerproces is waarin ik het mezelf veroorloof en toe sta om ‘te leren.’.
Of m.a.w. (en deze woorden komen uit het boek de cursus in wonderen):
‘een kind voelt zich niet schuldig dat het leert’.

Ik heb nog geen mens ontmoet op deze aardbol die perfect is en niet zonder vallen en opstaan zijn weg gegaan is. Jij?