07- ‘Ga je mee’

 

Ik ken een plek, waar de zon in alle glorie steeds schijnt.
Waar de bloemen en hun kleurenpracht nimmer verdwijnen.
Waar de vogels steeds jubelen op innige toon,
en hun lied ieder mensenkind met vreugde bekroont.

Die plek draag jij diep daar van binnen in jou mee,
een plek waar harmonie en stilte heerst.
Ook al kun je het niet geloven, het reist met je mee,
’t overstijgt al je dromen, ‘t wordt een feest in de geest.

Kom maar mee naar dit land van vrede, waar geen wanklank ooit wordt gehoord,
waar de eerbied voor het leven aan allen is gegeven,
een land, waartoe jij in diepste wezen toe hoort.

Kom maar mee naar dit land van vrede, waar geen wanklank ooit wordt gehoord,
waar de eerbied voor het leven aan allen is gegeven,
een land, waartoe jij in diepste wezen toe hoort.

Stap nu maar uit de sneltrein van je dagelijks bestaan,
kies nu voor je welzijn, bedaar en vertraag.
Ook al stormt het rondom je, de stilte in jou spreekt,
het fluistert nu: ‘kom je? blijf in mij gecentreerd!’

Ga je mee naar dit land van vrede, jouw zoektocht wordt altijd beloond
Het hoort bij jouw wezen, het is je gegeven, het is te betreden,
’t hoort bij jou geheel.

Ga je mee naar dit land van vrede, jouw zoektocht wordt altijd beloond.
Het hoort bij jou wezen, het ís je gegeven, het ís te betreden,
’t hoort bij jou geheel.